اسفناج گیاهی است دارای ساقه ای راست به ارتفاع نیم متر که برگهای آن پهن و نرم مثلثی شکل به رنگ سبز می باشد همچنین اسفناج گیاه بومی ایران است. اسفناج از جمله سبزى هاى معتدل هست و با هر مزاجى سازگار مى باشد اسفناج سرشار از ویتامین هاى A ،B1 ،B2 و C می باشد که در فصل بهار ویتامین C در آن زیاد است. همچنین اسفناج داراى املاح کسلیم، سدیم، پتاسیم، ید، مس، ارسنیک و منیزیم هست و به علت داشتن منیزیم جلوى پیشرفت سرطان را می گیرد.

اسفناج دو برابر دیگر سبزیجات فیبر دارد. یک پیمانه اسفناج حدود ۲۰ درصد فیبردارد که مانع یبوست می شود و به هضم غذا کمک می‌کند. فیبر موجود در این سبزی، قند خون را پایین نگه داشته و با ایجاد حس سیری مانع از پرخوری می شود. همچنین اسفناج بدلیل داشتن ماده ای بنام اسپیناسین هضم غذا را تسریع می کند زیرا این ماده باعث تحریک معده و ازدیاد ترشحات آن می شود .

نکاتی درباره اسفناج:

یک) ید موجود در اسفناج، فعالیت غده تیروئید را تنظیم نموده و در درمان بیماری گواتر بسیار موثر است.

دو) همچنین مخلوط آب اسفناج و سفید آب، لکه های صورت، کک و مک و آثار جوشهای صورت را از بین برده و در درمان جوش های صورت ضماد موثری می باشد. مالش پوست با آب اسفناج، خارش پوست را التیام می بخشد.

سه) خوردن اسفناج، کم خونی را به خصوص در کودکان و دختران جوان رفع می سازد.

چهار) جوشانده تخم اسفناج، ناراحتی های کلیه، سوزش مجاری ادرار، قولنج کلیه را برطرف می نماید.

پنج) همچنین اسفناج پخته درد های عصبی و ناشی از بیماری های گوناگون را تسکین می دهد.

شش) خوردن اسفناج از سرطان جلوگیری می کند مخصوصا در افرادی که الکل و سیگار مصرف می کنند.

هفت) ویتامین K فراوان در اسفناج به ساخت پوشش اطراف عصب‌های موجود در بدن کمک می‌کند که این پوشش نقش مهمی در حفظ سیستم عصبی بدن انسان دارد.

هشت) ویتامین C و E، بتاکاروتن، منگنز، روی و سلنیوم موجود در اسفناج همگی از آنتی‌اکسیدان‌های قوی برای مقابله با پوکی استخوان، گرفتگی رگ‌ها و فشار خون بالاست.

نه) اسفناج موجب تقویت چشم و افزایش قوه بینایی در افراد می‌شود بنابراین مصرف آن در دوران نوجوانی و میانسالی بسیار توصیه می‌شود.

ده) اسفناج به علت داشتن اگزالات برای بیماران مبتلا به ورم مفاصل و سنگهای کلیه و مثانه مناسب نیست ضمناً آنهایی که سرد مزاج هستند باید اسفناج را با ادویه گرم نظیر زنجبیل و هل میل نمایند.